Chronische pijn
Wat is chronische pijn?
Chronische pijn beperkt miljoenen mensen in hun dagelijks functioneren. Een duidelijke oorzaak voor dit soort pijnklachten is vaak moeilijk aan te wijzen. Het is meestal niet te vinden in afwijkingen of beschadigingen van het lichaam, aangezien deze veranderingen ook voorkomen bij mensen zonder pijn. Er zijn sterke aanwijzingen uit wetenschappelijk onderzoek dat de oorzaak voor chronische pijn hoofdzakelijk ligt in de wijze waarop ons zenuwstelsel pijn produceert.
Hoe werkt pijn?
De meeste pijnklachten die acuut ontstaan komen tot stand na beschadiging van lichaamsweefsels (zoals huid, spieren, botten, et cetera). Deze pijn is normaal en zorgt ervoor dat we het desbetreffende deel van ons lichaam beschermen en minder gebruiken zodat herstel mogelijk is. Naarmate het weefsel herstelt, vermindert de pijn en kunnen we het geleidelijk aan weer meer belasten.
Dit betekent dat acute pijn na verloop van tijd dus minder zou moeten worden. Helaas gaat dit voor veel pijnklachten niet op en blijft de pijn (continu of wisselend) aanwezig. Mensen denken vaak dat dit komt omdat het weefsel nog niet hersteld is of weer opnieuw beschadigd is. Uit onderzoek blijkt echter dat langdurige pijnklachten niet voortkomen uit aanhoudende weefselbeschadiging. Maar waarom gaat die pijn dan niet weg?
Vanaf 12 weken spreekt men van chronische pijn. De processen die chronische pijn veroorzaken zijn anders dan bij acute pijn. Een van de belangrijkste ontdekkingen in wetenschappelijk onderzoek is dat het zenuwstelsel overgevoelig wordt naarmate pijn langer aanwezig is. Een overgevoelig zenuwstelsel zorgt ervoor dat pijn nu veel makkelijker tot stand komt. De normale activiteiten van het leven (staan, lopen, liggen, huishouden, et cetera) doen nu pijn!
Hoe behandelen we chronische pijn?
De behandeling van chronische pijn moet gericht zijn op het verminderen van deze overgevoeligheid. Aangezien verschillende factoren dit in stand kunnen houden (zoals bijvoorbeeld stress, slaapgebrek, teveel doen, et cetera) bestaat deze behandeling altijd uit verschillende strategieën die men tegelijk toepast.